Υλικά
για το παγωτό (περίπου 1 κιλό):
1 κιλό ανθότυρο
10 αβγά (χωριστά τα ασπράδια)
350 γρ. ζάχαρη άχνη
80 ml ρακή ή γκράπα
1 βανίλια σε σκόνη
½ κιλό κρέμα γάλακτος
60 γρ. ροδόνερο
για το ζελέ ρακόμελου:
250 ml ρακή
2 κουτ. σούπας μέλι θυμαρίσιο
λίγο μοσχοκάρυδο
λίγη κανέλλα
λίγο γαρύφαλλο
4 φύλλα ζελατίνας (μουλιασμένα σε ένα σφηνάκι νερό)
για το carpaccio κολοκυθιού:
1 κολοκυθάκι κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες
½ κουτ. γλυκού μπούκοβο
½ κουτ. γλυκού ροζ πιπέρι
κρύο ελαφρύ σιρόπι (1 φλ.τσ. νερό + ½ φλ. τσ. ζάχαρη)
και…
8 ξερά βερίκοκα μουλιασμένα σε γλυκό κρασί
λίγο ανθόνερο
Τρόπος παρασκευής
Το επιδόρπιο που ακολουθεί είναι τρία γλυκά σε ένα. Μπορούμε να τα φτιάξουμε και να τα σερβίρουμε όλα μαζί, αλλά δεν τρέχει και τίποτα αν φτιάξουμε το παγωτό σήμερα, το ζελέ αύριο και το carpaccio κολοκυθιού κάποτε…
Ξεκινάμε από το πλέον βασικό που μπορούμε να το έχουμε στην κατάψυξη και να το σερβίρουμε, όποτε θέλουμε (αν δεν το φάμε όλο μαζί στην καθισιά): το παγωτό! Το σημαντικό στο παγωτό είναι να μη γίνει σα γαλακτερό κομμάτι πάγου, αλλά σαν αφράτη παγωμένη κρέμα. Τα μυστικά για να το πετύχουμε είναι: κρύα έως παγωμένα υλικά, καλό χτύπημα, ανάλαφρο ανακάτεμα!
Χτυπάμε το ανθότυρο στο μίξερ μέχρι να αφρατέψει. Σε ένα δεύτερο μπολ χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη και τη βανίλια μέχρι να ασπρίσουν. Σε ένα τρίτο μπολ χτυπάμε την κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει μια ελαφριά σαντιγί. Σε ένα τέταρτο μπολ χτυπάμε τα ασπράδια να γίνουν μαρέγκα. Η ώρα του καλού και ανάλαφρου ανακατέματος έφτασε! Παίρνουμε μία μεγάλη λεκάνη και μία πλαστική σπάτουλα ή το σύρμα. Ρίχνουμε το τσίπουρο και το ροδόνερο. Ρίχνουμε το ανθότυρο και το περιεχόμενο του δεύτερου μπολ. Φέρνουμε τα υλικά μια γύρα. Προσθέτουμε το περιεχόμενο του τρίτου μπολ. Φέρνουμε τα υλικά μερικές ακόμα γύρες. Προσθέτουμε τη μαρέγκα και ανακατεύουμε όλα τα υλικά με το χέρι, μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Η λεκάνη μπαίνει στην κατάψυξη και ξεχνιέται εκεί για μερικές ώρες.
Για το "μεθυσμένο" ζελέ ζεσταίνουμε σε ένα μικρό κατσαρολάκι το μέλι, τη ρακή, τα μυρωδικά και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει το μέλι. Προσοχή! Κρατάμε τη φωτιά μέτρια έως χαμηλή, γιατί δε θέλουμε να βράσει το μείγμα μας. Σβήνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε τα φύλλα ζελατίνης που έχουμε μουλιάσει νωρίτερα στο νερό. Μόλις διαλυθούν και αυτά, περιμένουμε το μείγμα να πάρει θερμοκρασία δωματίου και αμέσως το βάζουμε στο ψυγείο για μία ώρα. Μόλις πήξει, το ζελέ ρακόμελου είναι έτοιμο. Τρώεγεται σε μπουκίτσες - σφηνάκια!
Το carpaccio κολοκυθιού δεν είναι τίποτα άλλο παρά κολοκύθι κομμένο λεπτά-λεπτά. [Εντελώς ενημερωτικά, το πιάτο carpaccio πήρε το όνομά του από το ζωγράφο Vittore Carpaccio (1460-1525) εξαιτίας των ωραίων χρωμάτων του. Παραδοσιακά φτιάχνεται με μοσχάρι κομμένο σε λεπτές φίνες φέτες. Στη σύγχρονη κουζίνα όμως ταυτίζεται περισσότερο με τον τρόπο κοπής παρά με το βασικό συστατικό της συνταγής (α, ρε κατακαημένε Carpaccio… σου έκλεψε την υστεροφημία ένα πιάτο)]. Ως μερακλήδες καλλιτέχνες παίρνουμε το καλό μαχαίρι και κόβουμε κομψές φετούλες κολοκυθιού. Βράζουμε νερό και ζάχαρη, αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει. Προσθέτουμε το μπούκοβο, το ροζ πιπέρι και μουλιάζουμε τις φέτες κολοκυθιού.
Προχωράμε στο "μοντάρισμα", όπως φαίνεται στις φωτογραφίες. Αφού βάλουμε και τα μουλιασμένα στο κρασί ξερά βερίκοκα, ψεκάζουμε με ανθόνερο και προσφέρουμε το πιάτο στους ανυπόμονους φίλους μας.
Καλή όρεξη!
Πηγή: Νηστικό Αρκούδι
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου